ای کاش خانه ملت، خانه ملت می‌ماند!
. ادامه راه سبز«ارس»: هفته بیشتر یا کمتر بود که خانواده‌های عزیزانی که اینک دربند هستند تماس‌های مکرری داشتند تا شاید نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس با تمام مشغله‌های ناشی از رسیدگی به مشکلات حوزه‌های انتخابیه‌شان و بررسی لوایح و طرح‌های در دستور کار، فرصتی را برای شنیدن درد و دل‌های آنها اختصاص دهند تا شاید غم‌هایشان کمتر شود و با امید اندکی، آنها را به فردایی روشن‌تر بدرقه کنند، اما با کمال تاسف نشد.
به گزارش «پارلمان‌نیوز»، همسران، مادران سالخورده و دختران عزیزان دربند ساعت‌های طولانی چشم انتظار صدور مجوز در سرمای زمستانی یازدهم بهمن ماه پشت درهای بسته به انتظار نشستند و هیچ.
مگر چه می‌خواستند؟ و ما برایشان چه می‌توانستیم بکنیم جز آنکه مرهمی باشیم بر دلتنگی‌هایشان!
آنها بر آستان و درگاه مجلس یا همان عدالتخانه مشروطیت ایستادند تا شاید آخرین بقایای اصلاح‌طلبان حاضر در حکومت بتوانند برایشان کاری کنند مگر نگفته بودیم با رسانه‌های دولت‌های خبیث سخن نگویند؛ نگفتند و آمدند تا دادشان را به گوش وکلای ملت برسانند.
مگر سوگند نخورده بودیم در برابر قرآن مجید و خدای قادر و متعال تا از حقوق ملت پاسداری کنیم و همواره آزادی مردم و تامین مصالح آنها را مدنظر داشته باشیم و...
آنها فقط هفده زن بودند که بیش و کم 200روز است دل‌نگران شوهران و فرزندانشان هستند، امروز همسر مکرمه دکتر علیرضا بهشتی عزیز به من می‌گفت: بسیاری از خانواده‌ها از صبح تا عصر مقابل دادگاه‌های انقلاب سرگردانند و از عصر تا پاسی از شب در مقابل اوین؛ می‌دانید این یعنی چه؟ یعنی استیصال و درماندگی و من خدا می‌داند بارها و بارها
بغض و گریه‌ام را فرو بردم ...تنها برای دقایقی مادران و همسرانتان را جای آنها بگذارید.
فراکسیون خط امام(ره) به رغم اخذ موافقت‌‌های لازم، در آخرین دقایق با مانع مواجه شد و علی‌رغم تلاش‌های بسیار نتوانست میزبان خانواده‌های عزیز آقایان ابوالفضل قدیانی، مرتضی کاظمیان، سید حسن رسولی، محسن میردامادی، سعید لیلاز، مهرداد اصلانی، عبدالله مومنی، محمدرضا تاجیک، شهاب طباطبایی، حسن ابوطالبی، مسعود باستانی، محمد نوری‌زاد، محمد جواد مظفر، عمادالدین باقی، ابراهیم یزدی، توسلی و حکمت باشد.
محدودیت‌های اعمال شده برای نمایندگان ملت به آقای ابوترابی، نائب‌رئیس اول مجلس که به فراکسیون آمده بود اعلام شد و فراکسیون در این خصوص برنامه‌هایی را در دستور کار گذاشته تا انشالله با عمل به آن، من بعد با چنین تضییقات مواجه نگردد.
امروز نتوانستیم مرهمی باشیم بر دردهای خانواده‌های دل‌نگران و ای‌کاش کسانیکه تدبیر امور را در دست داشتند چنین بی‌تدبیری نمی‌کردند و تمامی درهای امید را بر روی آنان نمی‌بستند و می‌گذاشتند تا خانه ملت همچنان خانه ملت می‌ماند و مجلس همچنان ملجاء و مأمنی برای ملت.
ای کاش حرمت مهمانان خانه ملت را پاس می‌داشتیم و ای کاش قدردان شوهران و فرزندان آنان هم بودیم که سالیان طولانی، پیش و پس از انقلاب و تا هم اینک در راه اعتلای انقلاب و نظام از هیچ کوششی دریغ ننمودند و امروز دربندند و ما...
. ادامه راه سبز«ارس»: هفته بیشتر یا کمتر بود که خانواده‌های عزیزانی که اینک دربند هستند تماس‌های مکرری داشتند تا شاید نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس با تمام مشغله‌های ناشی از رسیدگی به مشکلات حوزه‌های انتخابیه‌شان و بررسی لوایح و طرح‌های در دستور کار، فرصتی را برای شنیدن درد و دل‌های آنها اختصاص دهند تا شاید غم‌هایشان کمتر شود و با امید اندکی، آنها را به فردایی روشن‌تر بدرقه کنند، اما با کمال تاسف نشد.به گزارش «پارلمان‌نیوز»، همسران، مادران سالخورده و دختران عزیزان دربند ساعت‌های طولانی چشم انتظار صدور مجوز در سرمای زمستانی یازدهم بهمن ماه پشت درهای بسته به انتظار نشستند و هیچ.
مگر چه می‌خواستند؟ و ما برایشان چه می‌توانستیم بکنیم جز آنکه مرهمی باشیم بر دلتنگی‌هایشان!
آنها بر آستان و درگاه مجلس یا همان عدالتخانه مشروطیت ایستادند تا شاید آخرین بقایای اصلاح‌طلبان حاضر در حکومت بتوانند برایشان کاری کنند مگر نگفته بودیم با رسانه‌های دولت‌های خبیث سخن نگویند؛ نگفتند و آمدند تا دادشان را به گوش وکلای ملت برسانند.
مگر سوگند نخورده بودیم در برابر قرآن مجید و خدای قادر و متعال تا از حقوق ملت پاسداری کنیم و همواره آزادی مردم و تامین مصالح آنها را مدنظر داشته باشیم و...
آنها فقط هفده زن بودند که بیش و کم 200روز است دل‌نگران شوهران و فرزندانشان هستند، امروز همسر مکرمه دکتر علیرضا بهشتی عزیز به من می‌گفت: بسیاری از خانواده‌ها از صبح تا عصر مقابل دادگاه‌های انقلاب سرگردانند و از عصر تا پاسی از شب در مقابل اوین؛ می‌دانید این یعنی چه؟ یعنی استیصال و درماندگی و من خدا می‌داند بارها و بارها
بغض و گریه‌ام را فرو بردم ...تنها برای دقایقی مادران و همسرانتان را جای آنها بگذارید.
فراکسیون خط امام(ره) به رغم اخذ موافقت‌‌های لازم، در آخرین دقایق با مانع مواجه شد و علی‌رغم تلاش‌های بسیار نتوانست میزبان خانواده‌های عزیز آقایان ابوالفضل قدیانی، مرتضی کاظمیان، سید حسن رسولی، محسن میردامادی، سعید لیلاز، مهرداد اصلانی، عبدالله مومنی، محمدرضا تاجیک، شهاب طباطبایی، حسن ابوطالبی، مسعود باستانی، محمد نوری‌زاد، محمد جواد مظفر، عمادالدین باقی، ابراهیم یزدی، توسلی و حکمت باشد.
محدودیت‌های اعمال شده برای نمایندگان ملت به آقای ابوترابی، نائب‌رئیس اول مجلس که به فراکسیون آمده بود اعلام شد و فراکسیون در این خصوص برنامه‌هایی را در دستور کار گذاشته تا انشالله با عمل به آن، من بعد با چنین تضییقات مواجه نگردد.
امروز نتوانستیم مرهمی باشیم بر دردهای خانواده‌های دل‌نگران و ای‌کاش کسانیکه تدبیر امور را در دست داشتند چنین بی‌تدبیری نمی‌کردند و تمامی درهای امید را بر روی آنان نمی‌بستند و می‌گذاشتند تا خانه ملت همچنان خانه ملت می‌ماند و مجلس همچنان ملجاء و مأمنی برای ملت.
ای کاش حرمت مهمانان خانه ملت را پاس می‌داشتیم و ای کاش قدردان شوهران و فرزندان آنان هم بودیم که سالیان طولانی، پیش و پس از انقلاب و تا هم اینک در راه اعتلای انقلاب و نظام از هیچ کوششی دریغ ننمودند و امروز دربندند و ما...
0 نظرات :: ای کاش خانه ملت، خانه ملت می‌ماند!
ارسال یک نظر