. ادامه راه سبز«ارس»: امشب از اوین بوی شرافت بر می خیزد چرا که گوشه گوشه ی سلول های تنگ و سردش با بوی تن شریف ترین روزنامه نگاران وطنم عطر آگین شده است، رایحه ای که هیچگاه از بدن چرک آلود" پاستور نشینان" برنخاست! دنیا نیز امشب بوی شرافت را از اوین استنشاق کرد!
منصفانه بگویم اوین سالهاست رایحه ی شرافت تراوش می کند ، باور نمی کنید اندکی در فضای اطراف آن نفس بکشید!
و اما سخنی با سیاه دلان اندیشه ستیز؛ به شرافت قلم سوگند با نوک خامه هایمان مغزهای گندیده تان را متلاشی می کنیم همانگونه که در طول این سالها کردیم. می دانم که جماعت روز نامه نگار خواب از شب هایتان ربوده ،اما مطمئنا روز را نیز بر شما شب خواهیم کرد. راستی کمی به آینده اندیشیده اید! ما به بند، آوارگی و زخم عادت داریم و شما به بی شرفی و خونریزی ! آیا به اوینی که قرار است در آینده ای نه چندان دور به واسطه ی تن های بی مصرف تان آلوده گردد فکر کرده اید، آن وقت دیگر از اوین بوی شرافت بر نمی خیزد چون مقدر است شما در آنجا باشید. بهراسید که آن روز چندان دور نیست چون ما هرگز از پای نخواهیم نشست. آری امروز نوک قلم هایمان را برای برچیدن پایه های حکومت فاسد تان تراشیده ایم و فردا در ایرانی آباد و آزاد با پردیس نشینان اوین، تاریخ را از اعمال ننگین تان به تاثر وا می داریم. یادتان باشد ما باز ماندگان همان روز نامه نگار لب دوخته ایم که سرود:
دیروز عیسي سحر خیز، بهمن احمدی امویی و... زید آبادی را در بند کردید و امروز شمس الواعظین، حشمت الله طبرزدی و... بدرالسادات مفیدی این نوامیس آل قلم این دیار را در حبس نمودید،ولی با میلیون ها ایرانی که هر کدام یک رسانه اند چه خواهید کرد ؟! از یاد نبرید و همچنان در هراس باشید که ایران امروز سراسر رسانه است، چیزی که حتی از شنیدن نام آن بدن های متعفن تان بر خود می لرزد، آری همچنان بترسید که ایران یکپارچه روزنامه نگار است، روز نامه نگار، روزنامه نگار، روزنامه نگار ،روزنامه نگار، روزنامه نگار و... روزنامه نگار! آنقدر می گوییم و می نویسیم روزنامه نگار که دق کنید ،نیک می دانم که تکرار این واژه بیش از پیش قلب های سیاه و پر غل و غش تان را می آزارد پس باز می نویسیم روزنامه نگار! تا همچنان در وحشت، روزگارتان سیاه شود!!!
منصفانه بگویم اوین سالهاست رایحه ی شرافت تراوش می کند ، باور نمی کنید اندکی در فضای اطراف آن نفس بکشید!
و اما سخنی با سیاه دلان اندیشه ستیز؛ به شرافت قلم سوگند با نوک خامه هایمان مغزهای گندیده تان را متلاشی می کنیم همانگونه که در طول این سالها کردیم. می دانم که جماعت روز نامه نگار خواب از شب هایتان ربوده ،اما مطمئنا روز را نیز بر شما شب خواهیم کرد. راستی کمی به آینده اندیشیده اید! ما به بند، آوارگی و زخم عادت داریم و شما به بی شرفی و خونریزی ! آیا به اوینی که قرار است در آینده ای نه چندان دور به واسطه ی تن های بی مصرف تان آلوده گردد فکر کرده اید، آن وقت دیگر از اوین بوی شرافت بر نمی خیزد چون مقدر است شما در آنجا باشید. بهراسید که آن روز چندان دور نیست چون ما هرگز از پای نخواهیم نشست. آری امروز نوک قلم هایمان را برای برچیدن پایه های حکومت فاسد تان تراشیده ایم و فردا در ایرانی آباد و آزاد با پردیس نشینان اوین، تاریخ را از اعمال ننگین تان به تاثر وا می داریم. یادتان باشد ما باز ماندگان همان روز نامه نگار لب دوخته ایم که سرود:
رسم و ره آزادی یا پیشه نباید کرد
یا آنکه زجان دادن اندیشه نباید کرد
یا آنکه زجان دادن اندیشه نباید کرد
دیروز عیسي سحر خیز، بهمن احمدی امویی و... زید آبادی را در بند کردید و امروز شمس الواعظین، حشمت الله طبرزدی و... بدرالسادات مفیدی این نوامیس آل قلم این دیار را در حبس نمودید،ولی با میلیون ها ایرانی که هر کدام یک رسانه اند چه خواهید کرد ؟! از یاد نبرید و همچنان در هراس باشید که ایران امروز سراسر رسانه است، چیزی که حتی از شنیدن نام آن بدن های متعفن تان بر خود می لرزد، آری همچنان بترسید که ایران یکپارچه روزنامه نگار است، روز نامه نگار، روزنامه نگار، روزنامه نگار ،روزنامه نگار، روزنامه نگار و... روزنامه نگار! آنقدر می گوییم و می نویسیم روزنامه نگار که دق کنید ،نیک می دانم که تکرار این واژه بیش از پیش قلب های سیاه و پر غل و غش تان را می آزارد پس باز می نویسیم روزنامه نگار! تا همچنان در وحشت، روزگارتان سیاه شود!!!
مهران امیر احمدی
بعد از روز قدس بلا فاصله تبلیغات و اطلاع رسانی برای 13 آبان شروع شد و بعد از 13 آبان برای 16 آذر و بعد از آن برای محرم اطلاع رسانی می کردیم.
حالا چه برنامه ای برای 22 بهمن که اصلی ترین و مهمترین روز برای جنبش سبز است دارید؟
چرا هنوز خبری از اون همه پوستر و اعلامیه نیست؟
ش.ه.ب
۱۰ دی ۱۳۸۸ ساعت ۱۰:۲۷