آيت الله منتظري هیچ مصلحتی را بر بیان حق و حقیقت مقدم نداشت
. ادامه راه سبز «ارس»: حضرت آیت الله منتظری از میان ما رفت او عمری با برکت وسراسر رنج و مبارزه داشت . او با عزت و برزگی و باشجاعت و شهامت زیست و از احدی به جز خدا نترسید و هیچ مصلحتی را بر بیان حق و حقیقت مقدم نداشت و با عزت و بزرگی از دنیا رفت. او خود را وقف مبارزه و مردم و ایران و اسلام نموده و شخصیتی بی نظیر بود. او حقیقتا بی اعتنا به قدرت وبی علاقه به دنیا و زاهدی واقعی بود. نه زاهدی بی اعتنا به دنیای دیگران بلکه زاهدی بی اعتنا به دنیای خود . زاهدی سیاستمدار و سیاستمداری نه قدرت مدار و مصلحت اندیش و مردم فریب که سیاستمداری ارمانگرا و اخلاق مدار . او براستی یک شیعه علی بود. او در دو قدمی رسیدن به قدرت همچون حضرت علی پشت پا به قدرت زد وحاضر به دروغ و تظاهر و ریا و نفاق نشد. او حجت را بر امام و مقتدایش تمام کرد. او از قدرت کناره گیری کرد و ماندن در قدرت و حفظ قدرت را به قیمت سکوت در برابر بی عدالتی و پایمال شدن حق انسانها را به هیچ عنوان تاب نیاورد.
او خود واضع نظریه ولایت فقیه و هم مفسر واقعی آن بود. او تبعیت از ولایت فقیه را براستی و درستی معنی کرد و با عمل خود نشان داد که تبعیت از ولایت فقیه یک تیعیت کورکورانه و مقلدانه و میمون وار و بدون حجت شرعی و عقلی و در قالب رابطه مرید و مرادی و رابطه ائی یک طرفه و یک سویه نیست او نشان داد که تبعیت از ولی فقیه تا وقتی معنی دارد که ولی فقیه خود تابع اصول و ارزشهای دینی و اخلاقی و ارمانهای انسانی باشد و در صورتی که او دچار لغزش شود و از راه راست و درست خارج شود بر مقلدان ومامومین است که با تذکر و امر به معروف و نهی از منکر او را به راه راست و درست باز آرند و در صورتی که او استنکاف کند شرط ولایتش ساقط است و تبعیت از او نه تنها لازم و واجب نیست بلکه باطل است . او در عین عشق ورزیدن به حضرت امام از امر به معروف و نهی از منکر وی دریغ و ابا نداشت و بخاطر خوشامد ایشان و برای باقی ماندن در راس هرم قدرت و چنگ انداختن به قدرت حاضر به مماشات نشد. حضرت امام مردی بزرگ و وارسته بود اما مانند هر انسان دیگری دارای خطاها و اشتباهاتی نیز بود و بزرگترین خطای ایشان خطا در شناخت دوستان و دشمنان بود. دوست انسان ان نیست که خطا و عیب اانسان را از چشم او بپوشاند و عیبش را حسن و خطایش را صواب و زشتی اش را زیبائی جلوه دهد . دوست صادق چون آئینه است عیب را عیب و حسن را حسن نشان می دهد. حضرت ایت الله منتظری دوست و یار و همسنگر و همرزم واقعی حضرت امام و ثمره عمر ایشان بود و لذا از موضع یک دوست از ایشان انتقاد کرد و بعنوان یک آئینه تمام نما عیب و اشتباه ایشان را به خودشان متذکر شد و هنگامی که دید دشمنان دوست نما دورتا دور ایشان را احاطه کرده و مجال شنیدن حرف حق را از ایشان گرفته اند بزرگوارانه از قدرت کناره گیری کردند. کنار گذاشتن حضرت ایت الله منتظری از راس قدرت بزرگترین خظا و اشتباه حضرت امام بود. و این خطای بزرگ سبب شد تا ناهلان و نامحرمان همانها که امروز برای پاره شدن عکس ایشان بر سر وسینه می زنند و در این حال خاندانش را مورد اهانت و یاران و دوستانش را مورد اتهام قرار می دهند متاسفانه پس از ایشان بر سرنوشت کشور و انقلاب حاکم شوند. یاد و نام و راه و خاطره آن مرد بزرگ و فرزند مجاهد و شهیدش محمد منتظری همواره در اذهان ایرانیان تا ابد باقی خواهد ماند و چون ستاره ائی در تاریخ ایران خواهد درخشید.
مرگ این مجاهد نستوه و فقیه عالیقدر در آستانه عاشورای حسینی و مقارن با اعتلای جنبش سبز و مبارزه حق طلبانه مردم ایران بر علیه کجی و انحراف حاکمیت نظام جمهوری اسلامی از خط راستین امام و از اهداف وارمانهای اولیه انقلاب ؛ چون زندگی اش مرگی با برکت و معنا دار و همچون مرگ حاج آقا مصطفی خمیتی از الطاف خفیه الهی و گامی بزرگ در جهت تحقق اهداف و آرمانهای آن آزاد مرد فرزانه در نیل به ازادی و مردم سالاری دینی و نفی استبداد دینی است. روحش شاد و راهش مستدام باد.
ردان خدا پرده ی پندار دریدند
یعنی همه جا غیر خدا یار ندیدند
هر دست که دادند همان دست گرفتند
هر نکته که گفتند همان نکته شنیدند
درود خدا بر روان آزاد مردی که تا در این دنیا بود خدا در نظرش بود
بت نبود
بت نساخت
در مقابل غیر خدا کرنش نکرد
حق گفت
شرافتش را به لذت قدرت نفروخت
از دین ارتزاق نکرد
و…
كاوه
۲۹ آذر ۱۳۸۸ ساعت ۱۸:۱۷چون او گربه نره بود و نوچه روباه مكار
محسن
۳۰ آذر ۱۳۸۸ ساعت ۷:۱۹