سيد محمد خاتمي، می خواهیم رهبری، رهبر همه کشور و همه مردم باشد. رئیس‌جمهور سابق کشورمان با گرامی‌داشت آغاز دهه فجر، دستاورد بزرگ انقلاب اسلامی را جمهوری اسلامی خواند و در خصوص برخی اخبار که درباره نامه او منتشر شده است گفت:«بعضی‌ها ولایت دارند كه دروغ بگویند فلانی نامه نوشته، در نامه فلان چیز آمده، اصلا نه كسی از محتوای آن خبر دارد و نه اصلا چنین چیزهایی وجود داشته است.»ادامه مطلب...
ميرحسين: راه سبز هیچ نماینده و سخنگویی در خارج ندارد. مهندس موسوی در این گفت و گو که در آستانه ۲۲ بهمن ماه مصادف با سی و یکمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی انجام شد از دست دادن مشروعیت را عامل اصلی فروپاشی حکومت مستبد و منفور شاهنشاهی دانسته است و تأکید کرد که امروز مقاومت مردم میراث گرانبهای انقلاب اسلامی است و عدم سازگاری مردم با دروغ، تقلب و فساد که ما این روزها شاهد آن هستیم به خوبی حضور این میراث را نشان می دهد.ادامه مطلب...
بیست و دوم بهمن ، روز فریاد سبز آزادی: امسال در 22 بهمن سالروز پیروزی انقلاب اسلامی را در حالی تجربه می‌کنیم که جمهوری اسلامی پس از 31 سال در بدترین روزهای خود قرار دارد و دولت کودتایی حاکم، روز به روز بیش از پیش انقلاب بزرگ ملت ایران را به سمت قهقهرا می‌برد و هویت خشن و خون ریز ضد اسلامی خود هر روز بیشتر و بیشتر نمایان می سازد ادامه مطلب ...

بیانیه ‌کروبی در آستانه‌ ۲۲بهمن: در بخشي از اين بيانيه آمده است: «همه با هم، آرام و با صلابت در سالروز ۲۲بهمن که یادآور تجلی باور دینی و عزم ملی مردم شریف ایران و نقطه عطفی در تاریخ پر افتخار کشورمان است، در راهپیمائی شرکت می کنیم. این روز به هیچ گروه خاصی تعلق ندارد و روز افتخار و سربلندی تمام ملت ایران است. ادامه مطلب...

روزی که پا در عرصه مبارزه با سیاه پرستان گذاشتم، به خوبی از سرنوشت احتمالی خود آگاه بودم. از سیاه پرستان، انتظاری جز قتل و اعدام و مرگ نداشته و ندارم. از سیاهی متنفر بودم. آنقدر متنفر بودم که برای دیدن لبخندهای سبز بر لبان هموطنم، از جان خود نیز گذشته بودم. من از مرگ نمی ترسم. از اعدام نمی ترسم. مرگ من آغاز رویش جوانه های سیاه ستیز و پراکنش قاصدکهای صلح سبز خواهد بود. ای هموطن! اگر روزی سیاه پرستان جان من را نیز ستاندند، بر من سیاه نپوش و اشک نریز، حقم را پس بگیر، همين.


تا ۱۳ آبان: النصر بالرعب؟

النصر بالرعب؟


صدور احکام فعالان سیاسی که در جریان انتخابات دهم ریاست جمهوری فعالیت می کردند آغاز شده است و اخبار حاکی از صدور احکام تعلیقی و تعزیزی برای آقایان سعید حجاریان، شهاب الدین طباطبایی، هدایت الله آقایی، احمد زیدآبادی و سایرین است.

اولین نکته ای که پس از شنیدن صدور چنین حکمی به ذهن متبادر شد این مسئله است که دلیل صدور چنین احکامی آنهم به فاصله چندی از صدور احکام اعدام برای کسانی که اصولا درگیری ای در انتخابات ریاست جمهوری نداشتند و هفته ها قبل از انتخابات بعلت فعالیت دیگری دستگیر شده بودند چیست؟

اقتدارگرایان با مشاهده حضور گسترده مردم در روز قدس تمامی سناریوسازی ها و اعترافات نمایشی و بیدادگاه هایشان را بی اثر دیده اند و بدنبال راهی هستند تا با مرعوب ساختن مردم آنها را از ادامه این راه باز دارند و با این هدف سعی دارند به انواع و اقسام روش ها مردم را از میدان مبارزات مدنی خارج کنند.

صدور این احکام نیز در این مقطع زمانی تنها ناشی از حراس اقتدارگرایان از تکرار روز حماسی قدس در ۱۳ آبان است و مشخص است که تمام برنامه های خود را برای مایوس کردن و مرعوب کردن حامیان سبز برای حضور در خیابان ها بسیج کرده اند و با انواع زبان ها از تهدید گرفته تا فرستادن پیام های مختلف در تریبون نماز جمعه سعی می کنند با سیاست «النصر بالرعب» بر جامعه کنترل داشته باشند و بواقع این جمله امروز معنای خود را متجلی می سازد که "حکومت امروز توان اداره ندارد، بلکه تنها سعی می کند کشور را کنترل کند".

اما این سئوال باقی است که آیا با سیاست پیروزی با ترساندن است، می توان مردمی را که بیش از ۱۲۰ روز است پایدارانه ایستاده اند و حتی جلوتر از فعالان سیاسی حرکت می کنند را با این رفتارها به گوشه ها خانه ها بازگرداند؟

حنیف مزروعی

0 نظرات :: تا ۱۳ آبان: النصر بالرعب؟